Om onze ecologische voetafdruk te verkleinen ben ik al een tijdje aan het proberen om minder te consumeren en zo ecologischer te leven. Na de ecologische keuken en badkamer, wil ik nu eens graag hebben over de zogenaamde ‘slow fashion’, een onderdeel van de ‘slow economy’.
Fast vs. slow
Laten we er geen doekjes om winden. We leven ondertussen al een paar decennia in een ‘fast economy’: we kopen, gooien weg, kopen nieuw, gooien weer weg en consumeren zonder na te denken wat er gebeurt met alles wat we niet meer nodig hebben. Er wordt reclame gemaakt, aangezet tot koopdrang, tot consumeren, kortom tot een wegwerpmaatschappij waar de waarde van voorwerpen maar ook geld verloren is geraakt.
De gevolgen van een ‘fast economy‘ zijn niet min: de kloof tussen arm en rijk wordt groter, we produceren tonnen afval, en we vervuilen de Aarde maar putten ook de grondstoffen uit, omdat we telkens maar nieuwe goederen produceren ipv ze te herstellen of hergebruiken.
Het kan ook anders. De economie kan blijven bestaan vanuit een duurzame bril: produceren met duurzame materialen, met minder grondstoffen, investeren in duurzame energie en duurzame materialen die langer meegaan en dus minder snel aan vervanging toe zijn. Dat is wat ze dan noemen de ‘slow economy’. Kijk maar naar onderstaande driehoek voor een meer duurzaam verhaal.
De vervuilende kledingindustrie
Een van de beste voorbeelden van een fout gelopen industrie is toch wel onze kledingindustrie. De productie van kleding wereldwijd verbruikt massa’s water ( zo’n 32 miljoen olympische zwembaden per jaar*) en zorgt voor een grote CO2 uitstoot (zo’n 8% van de totale emissie*), om nog maar te zwijgen over de kilo’s afval van onverkochte kledij en kledij die maar 1 seizoen gedragen wordt. Niet enkel de vervuiling is een probleem, ook de uitbuiting. Nog maar weinig kleding merken produceren op een verantwoorde manier, aan een degelijk loon, en je betaalt er dan natuurlijk – terecht – ook veel geld voor. De goedkope ketens zijn heel aantrekkelijk: je betaalt spotgoedkope prijzen voor kledingstuks die je 1 seizoen aan kan. Daarna koop je gewoon weer iets nieuw. Maar de keerzijde van de medaille is pikzwart: er is sowieso iemand anders die de prijs van de goedkope kleding betaalt, ofwel de uitgebuite werknemer ergens in een ver land, ofwel onze planeet die gebukt gaat onder het afval en de uitbuiting van de grondstoffen.
*Bron van deze cijfers: ‘Pulse of the Fashion Industry 2017.’ Het gaat om ruwe schattingen.
Slow fashion season: mijn ervaringen
Daarom besliste ik om deze zomer een zogenaamd ‘slow fashion season’ te houden. Concreet betekent dit 3 maanden lang geen nieuwe kleding kopen. Dit om de industrie een duidelijke boodschap te geven: als we stoppen met kleding van slechte kwaliteit te kopen, stop dan ook met ze te maken. Online schreven er zo’n 14.000 mensen in om mee te doen aan de actie via Collaction.
Hoe bevalt me dat tot nu toe na 1 maand? Eigenlijk best goed. Ik geef toe, ik heb me wel wat voorbereid zodat ik niet in nood zou komen wat betreft zwemkledij, ondergoed en schoenen. En natuurlijk mag je nog wel nieuwe kledij aanschaffen via alternatieve manieren: ruilen, weggeven, krijgen en tweedehands kopen.
Tweedehands is weer helemaal in
Sinds het begin van de zomer heb ik geen nieuwe kledij meer aangekocht maar ik heb nog wel kledij gekocht: in de kringwinkel en via marktplaats op Facebook, zoals deze jumpsuit op de foto. Ook ontdekte ik een leuke app voor tweedhandskledij: Vinted. Het voordeel van deze app is dat er ook veel merkkledij op verschijnt en dat je goede feedback kan achterlaten voor de verkopers en andere toekomstige klanten. De verzending van je goederen gebeurt binnen de voorwaarden van de app dus als er iets mis loopt, krijg je ook je geld terug. Er wordt best veel aangeboden op de tweedehands markt van goede kwaliteit: veel mensen dragen bepaalde stuks niet of maar 1 of 2 keer, wat maakt dat er een mooi aanbod is aan goede tweedehands kledij.
Op zich kocht ik al veel tweedehands kledij, zowel voor mezelf als voor de kinderen, dus heel veel verandert er niet voor ons. Het enige wat ik dit jaar niet ga doen is op solden jacht. Om eerlijk te zijn deed ik dat de laatste jaren sowieso al minder, en ik moet zeggen dat ik het niet gemist heb deze maand.
Sta jij daar ooit bij stil, hoeveel en waar je kledij koopt? Heb je al veel tweedehands koopjes in je kast hangen of in die van de kinderen?
Misses Lee Blogt 